در صنایع شیمیایی ، کاتالیزورها موادی هستند که واکنش های شیمیایی را بدون استفاده از آن تسریع می کنند. انتخاب آنها به طور مستقیم نسبت محصولات هدف را در محصولات واکنش تعیین می کند ، که به نوبه خود بر کارایی تولید و خلوص محصول تأثیر می گذارد. به خصوص در سنتز مواد شیمیایی ریز ، انتخاب کاتالیزور به یکی از عوامل اصلی تعیین موفقیت یا عدم موفقیت واکنش تبدیل شده است. این مقاله سنتز را می گیرد 1،2 هگزانیدول به عنوان نمونه ای برای کشف عمق اهمیت انتخاب کاتالیزور در واکنشهای اپوکسیداسیون و نحوه بهبود عملکرد محصولات هدف با بهینه سازی کاتالیزورها.
1،2-Hexanediol یک ترکیب آلی مهم است که به طور گسترده در رنگها ، عطرها و سایر زمینه ها استفاده می شود. مسیرهای سنتز آن متنوع است ، که در میان آنها اپوکسیداسیون 1-هگزن و پس از هیدرولیز برای به دست آوردن 1،2-hexanediol مسیری شایع تر است. در این مسیر مصنوعی ، اپوکسیداسیون یک گام کلیدی است و انتخاب کاتالیزور تأثیر اساسی در انتخاب این مرحله دارد.
اپوکسیداسیون یک فرآیند شیمیایی است که الفین ها را به اپوکسیدها تبدیل می کند ، که با افزودن یک اتم اکسیژن به پیوند مضاعف اولفین مشخص می شود تا یک اکسید حلقه سه عضو تشکیل شود. در واکنش اپوکسیداسیون 1-هگزن ، وضعیت ایده آل فقط تولید بوتیل اتیلن اکسید به عنوان یک محصول واسطه است و سپس با هیدرولیز می توان 1،2-هگزانیدول را بدست آورد. با این حال ، واکنش واقعی غالباً با تولید انواع محصولات جانبی ، مانند ایزومرهای دیو ، اترها ، الکل ها و غیره همراه است. این محصولات جانبی نه تنها باعث کاهش خلوص محصول هدف می شوند ، بلکه باعث افزایش دشواری و هزینه جدایی بعدی می شوند.
انتخاب کاتالیزور در اینجا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برخی از کاتالیزورهای کارآمد می توانند به طور انتخابی تبدیل 1-هگزن به بوتیل اتیلن اکسید را ترویج کنند ، در حالی که به طور مؤثر مهار تشکیل محصولات جانبی است. این انتخاب نه تنها در کنترل دقیق مسیر واکنش ، بلکه در سازگاری با شرایط واکنش نیز منعکس می شود. کاتالیزورهای عالی می توانند در شرایط واکنش خفیف تر ، مانند دمای پایین تر و فشار ، فعالیت بالا و انتخاب بالایی را حفظ کنند ، در نتیجه باعث کاهش مصرف انرژی و خوردگی تجهیزات و بهبود اقتصاد و حفاظت از محیط زیست از فرایند تولید می شوند.
برای دستیابی به این هدف ، محققان علمی تحقیقات و توسعه زیادی را انجام داده اند. آنها با تنظیم ترکیب ، ساختار ، خصوصیات سطح و غیره ، عملکرد کاتالیزوری کاتالیزور را بهینه می کنند. به عنوان مثال ، با معرفی یون های فلزی خاص یا لیگاند ها ، مرکز فعال و خصوصیات الکترونیکی کاتالیزور قابل تغییر است و در نتیجه انتخاب آن برای اپوکسییداسیون 1 هگزن بهبود می یابد. در عین حال ، با تهیه ذرات کاتالیزور با مورفولوژی و اندازه خاص از طریق فناوری نانو ، بازده کاتالیزوری و انتخاب نیز می تواند افزایش یابد.
علاوه بر طراحی خود کاتالیزور ، بهینه سازی شرایط واکنش نیز وسیله ای مهم برای بهبود انتخاب است. با کنترل دقیق پارامترهایی مانند دمای واکنش ، فشار ، نوع حلال و غلظت ، عملکرد کاتالیزوری کاتالیزور را می توان بیشتر تنظیم کرد ، می توان تشکیل محصولات جانبی را کاهش داد و عملکرد محصول هدف را می توان افزایش داد.
انتخاب کاتالیزور نقش تعیین کننده ای در سنتز 1،2-هگزانیدول دارد. با بهینه سازی مداوم طراحی کاتالیزور و شرایط واکنش ، می توان انتخاب واکنش اپوکسیداسیون را به طور مؤثر بهبود بخشید ، می توان تشکیل محصولات جانبی را کاهش داد و عملکرد و خلوص محصول هدف را می توان افزایش داد. این نه تنها برای سنتز 1،2-هگزاناندیول از اهمیت بالایی برخوردار است ، بلکه مرجع و الهام مفیدی برای سنتز سایر مواد شیمیایی خوب نیز فراهم می کند .