اسید اکتانویل هیدروکسیوسیک (OHA) ، همچنین به عنوان کپرییل هیدروکرامیک اسید (CHA) شناخته می شود ، ...
بیشتر بخوانیدحمل
تجهیزات الکترونیکی و برقی
پارچه های نساجی
محصولات مراقبت از مو
محصولات آرایش
محصولات مراقبت از پوست
خروجی سالانه
مشتریان تعاونی جهانی
کارکنان فنی
کارخانه پیشرفته
اسید اکتانویل هیدروکسیوسیک (OHA) ، همچنین به عنوان کپرییل هیدروکرامیک اسید (CHA) شناخته می شود ، ...
بیشتر بخوانید1،2-Hexanediol یک پلیول خفیف و خفیف است که در مواد آرایشی برای مرطوب کننده ، تقویت کننده مواد نگه...
بیشتر بخوانیدAcethydrazide (CAS 1068-57-1) —— مزایای کلیدی برای تیم های آگروشیمیایی و سنتز برنامه های اصلی:...
بیشتر بخوانید1،2-pentanediol در درجه اول در محصولات مراقبت از پوست به عنوان یک فرومایه ، حل کننده و بی پروا اس...
بیشتر بخوانیدtert-butyl peroxybenzoate (TBPB) ترکیبی است که در دنیای صنعتی ، به ویژه در زمینه شیم...
بیشتر بخوانید
توسعه و استفاده از مواد افزودنی پلیمری جدید به طور قابل توجهی خواص و عملکردهای آن را پیشرفت کرده است پلاستیک های عمومی بشر از جمله مهمترین مواد افزودنی می توان به مهار شعله و پراکسیدها اشاره کرد که هر کدام نقش مهمی در تقویت ایمنی ، پایداری و عملکرد مواد پلاستیکی دارند.
مقاوم در برابر شعله در پلیمرها
مهارکننده های شعله مواد شیمیایی اضافه شده به پلیمرها برای مهار یا مقاومت در برابر شیوع آتش سوزی هستند. عملکرد اصلی آنها تأخیر در احتراق و کاهش میزان احتراق است ، در نتیجه زمان بیشتری را برای تخلیه و کاهش خطر صدمات و خسارات ناشی از آتش سوزی فراهم می کند. اختلاط نگهدارنده های شعله در پلاستیک برای کاربردهایی که در آن ایمنی آتش سوزی یک نگرانی اساسی است ، مانند مصالح ساختمانی ، دستگاه های برقی و الکترونیکی ، قطعات خودرو و منسوجات ضروری است.
مهارکننده های شعله باید با دقت انتخاب و فرموله شوند تا اطمینان حاصل شود که آنها خصوصیات مکانیکی پلاستیک یا خطرات سلامتی را به خطر نمی اندازند. گرایش به سمت بازدارنده های شعله ای غیر سمی و سازگار با محیط زیست در حال رشد است که ناشی از فشارهای نظارتی و آگاهی از مصرف کننده است.
سری پراکسید مطلب
پراکسیدها یکی دیگر از دسته های مهم مواد افزودنی پلیمری است که در درجه اول برای شروع واکنش های پلیمریزاسیون و اصلاح ساختارهای پلیمری استفاده می شود. این پراکسیدهای آلی برای تولید رادیکال های آزاد تجزیه می شوند ، که شروع به پلیمریزاسیون مونومرها به پلیمرها یا اتصال متقابل زنجیرهای پلیمری می کند.
در زمینه پلاستیک های هدف عمومی ، پراکسیدها چندین کارکرد کلیدی را ارائه می دهند:
عوامل اتصال متقاطع: از پراکسیدها برای ایجاد پلیمرهای متقاطع استفاده می شود ، که دارای پایداری حرارتی پیشرفته ، مقاومت شیمیایی و خصوصیات مکانیکی هستند. به عنوان مثال ، پلی اتیلن متقاطع (PEX) به طور گسترده ای در لوله کشی ، عایق الکتریکی و وسایل پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد.
عوامل پخت: در ساخت لاستیکی و الاستومر ، پراکسیدها فرآیند ولکان سازی را تسهیل می کنند و لاستیک خام را به مواد با دوام و الاستیک تبدیل می کنند.
اصلاح پلیمر: می توان از پراکسیدها برای اصلاح وزن مولکولی و انشعاب پلیمرها ، خواص خیاطی مانند شاخص جریان ذوب ، استحکام کششی و مقاومت در برابر ضربه استفاده کرد. این امر به ویژه در تولید ترموپلاستیک با کارایی بالا و پلاستیک مهندسی بسیار مهم است.
تخریب کنترل شده: در فرآیندهای بازیافت ، پراکسیدها می توانند تخریب کنترل شده پلیمرها را برای تسهیل پردازش مجدد خود در محصولات جدید القا کنند.
انتخاب پراکسید و غلظت آن عوامل مهمی است که بر کارآیی و نتیجه فرآیندهای اصلاح پلیمر تأثیر می گذارد. پراکسیدهای معمولاً مورد استفاده شامل دیکومیل پراکسید (DCP) ، بنزوئیل پراکسید (BPO) و tert-butyl peroxybenzoate (TBPB) ، هر یک بر اساس الزامات پردازش خاص و خواص مورد نظر انتخاب شده است.